اربعین
، چهلمین روز شهادت امام حسین (ع) است که جان خود و یارانش را فدای دین
کرد . از آنجا که گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وی ، زنده نگهداشتن
نام و یاد و راه اوست و زیارت ، یکی از راههای یاد و احیاء خاطره است ،
زیارت صفحه 204 امام حسین (ع) بویژه در روز بیستم ماه صفر که اربعین آن حضرت است ، فضیلت بسیار دارد . امام
حسن عسکری (ع) در حدیثی علامتهای « مؤمن » را پنج چیز شمرده است : نماز
پنجاه و یک رکعت ، زیارت اربعین ، انگشتر کردن در دست راست ، پیشانی بر خاک
نهادن و « بسم الله » را در نماز ، آشکارا گفتن : « عَلاماتُ المُؤمِنِ
خَمسٌ : صَلاةُ اِحدی وَ خَمسین وَزِیارَةُ الا ربَعین ... »(547)
زیارت اربعین که در این روز مستحب است ، در کتب دعا آمده است و به اینگونه
شروع می شود : « السلامُ عَلی وَلِی اللهِ وَ حَبیبِهِ ... » که این متن ،
از طریق صفوان جمال از امام صادق (ع) روایت شده است . زیارت دیگر آن است
که جابربن عبدالله انصاری در این روز خوانده است و متن زیارت بعنوان
زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله « السلامُ عَلَیکم یا
آلَالله ... » شروع می شود . (548) مورخان نوشته اند
که جابربن عبدالله انصاری ، همراه عطیه عوفی موفق شدند که در همان اولین
اربعین پس از عاشورا به زیارت امام حسین (ع) نائل آیند . وی که آن هنگام
نابینا شده بود ، در فرات غسل کرد و خود را خوشبو ساخت و گامهای کوچک
برداشت تا سر قبر حسین بن علی علیهما السلام آمد و با راهنمایی عطیه ، دست
روی قبر نهاد و بیهوش شد ، وقتی به هوش آمد ، سه بار گفت : یا حسین ! سپس
گفت : « حَبیبٌ لا یجیبُ حَبیبَهُ ... » آنگاه زیارتی خواند و روی به سایر
شهداء کرد و آنان را هم زیارت نمود . (549)