جملات مربوط به حسین(ع)
امام حسین (ع) فرزند خانوادهای است که هنر خوب مردن را در مکتب حیات، خوب آموخته است.
نفس
انسان بودن، آگاه بودن، ایمان داشتن، زندگی کردن، آدمی را مسئول جهاد
میکند و حسین مثل اعلای انسانیت زنده، عاشق و آگاه است. توانستن یا
نتوانستن، ضعف یا قدرت، تنهایی یا جمعیت، فقط شکل انجام رسالت و چگونگی
تحقق مسئولیت را تعیین میکند نه وجود آن را.
حسین
باهمه دانایی به عدم توانایی خود در پیروزی ظاهری بر دشمن، علنا به پیشواز
مرگ میرود و با انتخاب شهادت، بزرگترین کاری را که میشد کرد، انجام
میدهد.
درس
امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا، اصول ابدی عدالت و
ترحم و محبّت وجود دارد که تغییرناپذیرند و همچنین میرساند که هر گاه کسی
برای این صفات مقاومت کند و در راه آن پافشاری کند، آن اصول همیشه در دنیا
باقی و پایدار خواهد ماند.
بهترین
درسی که از تراژدی کربلا میگیریم، این است که حسین و یارانش به خدا ایمان
استوار داشتند. آنها با عمل خود روشن کردند که تفوّق عددی در جایی که حق و
باطل روبهرو میشوند، اهمیّت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیّتی که
داشت، باعث شگفتی من است.
من از حسین(ع) آموختم که چگونه مظلوم باشم تا پیروز شوم.
حسین بیشتر از آب تشنهٔ لبیک بود.افسوس که به جای افکارش، زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.