نکوداشت رئیس هیئت مدیره خانه موسیقی برگزار شد/

شب با شکوه محمد سریر

مراسم نکو داشت محمد سریر با حضور اعضای هیئت مدیره و شورای عالی خانه و هنرمندان شاخه های مختلف هنر، شب گذشته در میان استقبال گرم حاضران در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان برگزار شد.

به گزارش سایت خانه موسیقی، مراسم نکوداشت دکترمحمد سریر، آهنگساز و رئیس هیئت مدیره خانه موسیقی با عنوان سرو هنر، روز گذشته در سالن استاد جلیل شهناز خانه هنرمندان با حضور جمع زیادی از هنرمندان و علاقمندان برگزار شد.

در ابتدای این مراسم،  کلیپی پخش شد که در آن برخی از هنرمندان درباره شخصیت دکتر محمد سریر صحبت می کردند و سپس اکبر عالمی، مجری مراسم از غلامحسین امیرخانی، رئیس شورای عالی خانه هنرمندان، به عنوان اولین سخنران دعوت کرد.

امیر خانی در ابتدا گفت: ذوق در وجود انسان به شکل هنر گسترش پیدا می کند و تجلی آن باعث می شود که هنرمند آثاری بوجود بیاورد که ماندگاری پیدا کند. دکتر محمد سریر با توجه به  سخنان اهل هنر که در باره ایشان شنیدیم بیسار شخصیت کمیابی است. مایه افتخار ماست در عالم هنر برخورد صادقانه و محبت آمیز  و ارادت همراه با آن چیزی است که باید به درستی منتقل شود و برای جوانان سرمشق باشد. من به سهم خودم افتخار دارم که حدود 14 سال از زمان افتتاح خانه هنرمندان، در کنار بزرگان هنر و فرهنگ ایم مملکت نقشی داشته ام و خدمتی کرده ام.

وی افزود: در اینجا می خواهم نکته ای در باره دکتر سریر بیان کنم که در ذهن ما جاری هست اما کمتر مطرح شده؛ در سرزمین ما استعداد های زیادی وجود دارد، اما در یک صفت ما فقیر هستیم؛ که آیا ظرفیت این همه استعداد و نعمات را داریم؟ این ظرفیت و تحمل مسائل مشکلات صفتی است که بسیار کمیاب است. من می خواهم این ظرفیت و تحمل را به عنوان یک نکته ای که باید از وجود دکتر سریر یاد بگیریم بیان کنم. این صفت دکتر سریر سرمشق همه ماست که هیچ پیش آمدی موجب آشفتگی ایشان نشده است.

دکتر سریر انسانی مهربان و صمیمی است

پس از این سخنان، حمیدرضا نوربخش، مدیر عامل خانه موسیقی پشت تریبون قرار گرفت و در ابتدا گفت: این جلسه ادای احترام به یکی از شخصیت های فرزانه هنر و موسیقی این سرزمین است. حضور من در اینجا جنبه عرض ارادت به دکتر سریر است که سالیان بسیاری است که افتخار دارم در خدمتشان بیاموزم.

نوربخش در ادامه گفت: ما در خانه موسیقی پیش از اینها برنامه داشتیم که از دکتر سریر و دیگر هنرمندان بزرگی که در شکل گیری خانه موسیقی نقش ارزنده داشتند، تجلیل کنیم. زیرا در درجه اول این وظیفه خانه موسیقی است ولی خود ایشان جزو اولین کسانی بودند که با این مساله مخالفت کردند و ما در هیئت مدیره این را تصویب کردیم که از خود اعضای هیئت مدیره یا اعضایی که به نوعی دست اندر کار اداره خانه موسیقی هستند تجلیل نشود تا شائبه ای در این مورد ایجاد نشوند.  ولی خانه هنرمندان به شایستگی برای تجلیل از دکتر سریر قدم برداشت و من از طرف شورای عالی و هیئت مدیره خانه موسیقی از دکتر سرسنگی، مدیر عامل خانه هنرمندان تشکر می کنم.

مدیر عامل خانه موسیقی، در ادامه درباره شخصیت دکتر سریر گفت: ایشان انسانی مهربان و صمیمی است. دکتر سریر دارای شخصیتی چند وجهی است. من از ایشان درس تواضع،وفا، محبت و انسانیت آموخته ام و وجود ایشان در خانه موسیقی ارزنده است و برایشان آرزوی طول عمر دارم.

پس از این سخنان، قطعه "ایران" از ساخته های دکتر سریر با شعری از تورج نگهبان توسط محمدرضا صادقی(آواز)، احسان و امیر محمدی(کلارینت و پیانو)  به اجرا در آمد. سپس اکبر عالمی بخشی از بیوگرافی دکتر محمد سریر را برای حضار خواند.

سریر توانست هنر را مهار کند

در ادامه، فرید عمران(آهنگساز و مدرس موسیقی) پشت تریبون قرار گرفت و گفت: آشنایی من و سریر به حدود 10 سال پیش زمانی که برای تدریس در شاخه موسیقی دانشگاه آزاد دعوت شده بودم برمی گردد. یک روز دکتر سریر به منزل ما آمد و  یکی از آثار سمفونیک اش را با هم گوش کردیم.  همان جا کوچ کردم به داستانی کوتاه که متعلق به چین باستان است که چطور می توان یک گاو تنومند و وحشی را مهار کرده و به گله آورده است.

سرگذشت تمام فرهیختگان عرصه فرهنگ و هنر مشابه رام کردن همان گاو وحشی است. به این معنا که در ابتدا دم گاو را می‌بیند و با واکنش تندی که این گاو سرگردان نشان می‌دهد رفته رفته می‌فهمد که چگونه آن را مهار کند. هر هنرمندی در ابتدای زندگی اش سرگردان وارد این دنیا می شود و باید به دنبال آن هنر بگردد تا بتواند آن را اهلی کند.

موسیقی دان پس از سالها یاد می گیرد که چگونه موسیقی را مهار کند و این صدا را در ارکستر بین ساز های مختلف تقسیم کند و آن چیزی که می خواهد را استخراج کند. در اینجا دیگر هنر و هنرمند از هم تشخیص داده نمی شوند و با هم یکی می شوندو هر دو با هم محو می شوند.

سریر فردی عملگرا و مصلحت‌اندیش است

پس از این سخنان قسمت هایی از سمفونی آب ساخته محمد سریر با متنی از رشید کاکاوند و دکلمه ژاله صادقیان پخش شد. و سپس پرویز کلانتری(نقاش) در سخنانی در باره دکتر سریر گفت: محمد سریر مدیریت موفقی در حوزه‌های مختلف داشته است. یادم هست که انقلاب سال 1357 تازه شکل گرفته بود که همه چیز را دگرگون می‌کرد. در آن زمان سریر جوانی روشنفکر و درس‌خوانده سرپرست کنسولگری در وین بود  به درستی می‌دانست انقلاب چیست. در آن دوران محمد سریر رهبر انقلابیون بیرون از سفارتخانه را دعوت کرد که به داخل سفارتخانه ایران در وین آید و با یکدیگر به گفتگو نشستند و گفت که قدرت باید به شکل خردمندانه‌ای منتقل شود.

وی افزود: معتقدم که محمد سریر فردی عملگرا و مصلحت‌اندیش است و در بین گزینه ها عاقلانه ترین را انتخاب می کند و تجربه سیاسی به او آموخته مشکلات را از طریق مذاکره حل کند. سریر سالهاست که درگیر مدیریت هنری شده که یک طرف هنرمندان نازک دل و زود رنج هستند و در طرف دیگر حاکمیت و سوء تفاهمات وجود دارد. او در این سالها از خودش مایه گذاشته و احساس مسئولیت کرده و سعی می کند این شمع را افروخته نگه دارد.

پس از این سخنان، قطعه موسیقی با نام" نامه" با شعری از فریدون مشیری از ساخته‌های محمد سریر با پیانوی نگین سریر و آواز بیژن بیژنی اجرا شد و بیژنی مختصری در باره این قطعه صحبت کرد.

سخنران بعدی مراسم، علی هاشمی بود. هاشمی در آغاز سخنانش گفت: بسیار خوشحالم که مراسم بزرگداشت یا نکوداشت برای کسانی که زنده هستند برگزار می شود و در زمان حیاتشان از آنها قدردانی می شود. محمد سریر برای من یادگاری از فریدون مشیری است که باعث آشنایی ما با هم شده و من ارادتم روز به روز به سریر بیشتر می شود.

هاشمی افزود: باید قدر سریر و امثال این هنرمند را بدانیم و زیرا این همه مقامات و مسئولیت ها هیچکدام آسان به دست نیامده است.

مراسم با پخش منتخبی از اجرای یادمان محمد نوری به رهبری دکتر محمد سریر که سال 1390 در جشن خانه موسیقی اجرا شده بود، ادامه یافت و سپس هوشنگ کامکار(آهنگساز) به روی صحنه آمد در سخنان کوتاهی گفت: حیفم آمد یکی از خصوصیات بارز و شایان تقدیر دکتر سریر را بازگو نکنم. ایشان از معدود هنرمندانی در موسیقی است که مسئولیت پذیری اجتماعی دارد و من بار ها ایشان را بار ها در موسسه محک ملاقات کردم و کمک های شایانی به این موسسه کرده است. این باید برای ما هنرمندان سرمشق باشد.

سریر در کانال زندگی راهش را پیدا کرده

سخنران بعدی ، محمدرضا فروتن(بازیگر) بود. فروتن با ابراز خوشحالی از حضور در این مراسم گفت: دکتر سریر یک انسان آشنا با خویشتن خود است و نشانه اش قدرت و نیروی های موثر درونی ایشان است.

فروتن افزود: خداوند دوست دارد وجود یگانه خودش را در تک تک ما زندگی و تجربه کند. دکتر سریر به این علاقه به زیبایی پاسخ داده است و نمونه یک انسان قانون مندی است که به خودش تعهد دارد. او در کانال زندگی راهش را پیدا کرده و با عملکردش اندیشه های جدید و احساسات زیبا را در ما متولد کرده است.

این بازیگر در پایان سخنانش گفت دکتر سریر گوهری که در همه ما به ودیعه گذاشته شده است را سعادتمند کرده است و من ایشان را دوست دارم.

پس از این سخنان، قطعه " یاد تو" با شعری از سعدی و ساخته دکتر محمد سریر، با پیانوی نگین سریر و آواز جمال الدین منبری اجرا شد.

تقدیم یک قطعه به سریر

در ادامه شاهین فرهت، آهنگساز و دوست قدیمی دکتر سریر پشت تریبون قرار گرفت. فرهنگ از سابقه آشنایی اش با سریر گفت و افزود: آشنایی ما به زمانی بر می‌گردد که هنوز 20 سال نداشتیم و برای ساخت یک کوارتت با یکدیگر ملاقات کردیم. او همیشه برای من پشتوانه بوده است و خیلی وقت‌ها دلم برایش تنگ می‌شود.

فرهت درباره قطعه اکه برای سریر ساخته اشاره کرد و گفت: به من گفتند یک کوئینتت بنویسم که شامل دو ویلن ‌، یک آلتو، یک ویولنسل و  یک کنترباس باشد و من این کار را کردم و نمی‌دانم که این اثر به دردش می‌خورد یا نه. چرا که خودم ترجیح می‌دادم چنین کاری را با پیانو بسازم که بتوان آن را اجرا کرد.
سپس شاهین فرهت این قطعه را تقدیم محمد سریر کرد.

سریر به معنای واقعی انسان است

در ادامه هم عزت الله انتظامی، بازیگر پیشکسوت تاتر و سینما، در سخنان کوتاهی گفت: من با مشکل به اینجا آمدم چون کسالت دارم. پیش از مراسم از من خواستند تا درباره دکتر سریر صحبت کنم که من گفتم آمادگی و اطلاعی از سوابق دکتر سریر ندارم. اما طوری تعبیر شد که من نخواستم درباره ایشان صحبت کنم. من خودم تازه با سوابق دکتر سریر آشنا شدم و در تمام مدتی که با ایشان هستم این مساله را دریافتم که دکتر سریر به معنای واقعی انسان است.

در ادامه عزت الله انتظامی، داود گنجه ای، غلامحسین امیر خانی، حسن ریاحی و مجید سرسنگی روی صحنه حاضر شدند و هدایا و لوح های تقدیری از طرف خانه هنرمندان، شهر داری تهران، دفتر موسیقی و موسسه محک به دکتر محمد سریر اهدا کردند.

سپس دو قطعه با نام های "عاشقانه ها" و "آرزو ها" با شعر هایی از فروغ فرخزاد و حسین منزوی توسط حامد پورساعی(گیتار)، نگین سریر(پیانو) و محمد رضا صادقی(آواز) به اجرا در آمد و پس از این اجرا محمد سریر پشت تریبون قرار گرفت و از تک تک کسانی که این مراسم را برگزار کرده بودند تشکر کرد و گفت: مهری که بر من روا داشتید خیلی مرا خوشحال کرد. با تلاش‌هایی که در این 50 سال داشتم، حسرت کارهای زیادی را دارم که هنوز انجام نداده‌ام و امیدوارم بتوانم این کار ها را هم انجام دهم. 

سریر در توضیح آثارش گفت: از آنجا که من موسیقی کلاسیک کار کرده بودم خیلی‌ها به من می‌گفتند که سمفونی بنویس اما من از نوجوانی به همین موسیقی علاقه داشتم و موسیقی در کنار شعر برایم معنا پیدا می‌کرد. یعنی احساس می‌کردم موسیقی در کنار شعر به سرفرازی می‌رسد.

وی افزود: این علاقه من است و فکر میکنم یک نیازی را باید براورده کنم و برای خودم چیزی نمی نویسم. این که در گوشه ذهن شما بعضی از نغمه های من جاری است، برای من یک افتخار بزرگ است و من را دلخوش می کند و زنده نگه می دارد.

پایان بخش این مراسم قطعه از از ساخته های محمد سریر بر روی شعری از فریدون مشیری، با اجرای محمد سریر(پیانو)، حامد پورساعی(گیتار) و محمدرضا صادقی(آواز) بود که با استقبال حضار مواجه شد.

در این مراسم هنرمندانی چون داود گنجه ای، داریوش پیرنیاکان، نصرالله ناصح پور، امیراشرف آریان پور، فرهاد توحیدی‌، میلاد کیایی‌،‌ رضا مهدوی، رازمیک اوهانیان، هوشنگ مرادی کرمانی‌، علی مرادخانی(رئیس موزه موسیقی)، یدالله کابلی و... حضور داشتند جمعیت تا اندازه ای بود که مسئولین خانه هنرمندان سالن ناصری را برای پخش مستقیم مراسم در نظر گرفته بودند.

http://www.iranhmusic.ir