حکایت جزیره ما

کمی دقیقتر:
نشانه ای به قدمت یک نسل در شهرستان آباده

اگرچه 17 سال از فوت احمد رضانیا میگذرد ولی تابلویی که 40 سال پیش در سر در مغازه خود نصب کرده است هنوز هم همه روزه شاهد عبور و مرور شهروندان آباده ای از خیابان اصلی این شهر میباشد

علائم و آثار زیادی در اطراف ما وجود دارد که گاهی بدون توجه بارها از کنارشان عبور میکنیم، نشانه هایی از وسایلی که روزگاری برای خود مکنت و شوکتی داشتند ولی اکنون تنها خاطره ای، متنی، عکسی یا اسمی از آنها باقی مانده است.

به گزارش خبرنگار آباده نما، یکی از این علائم، تابلوی فروشگاهی است که علی رغم گذشت چند دهه هنوز هم سرپا و استوار در خیابان اصلی شهرمان خودنمایی میکند. تابلوی تبلیغاتی فروش تلویزیون شاوب لورنس که خاطرات یک نسل را به چشم خود دیده است و گذر زمان هنوز نتوانسته از جاذبه تبلیغاتی آن بکاهد.



این تابلو که در خیابان امام خمینی(ره) حدفاصل دو میدان امام خمینی(ره) و ولی عصر(عج) نصب شده است ما را بر آن داشت تا اندکی بیشتر از مردم عادی به آن توجه کنیم و اطلاعات بیشتری در مود این تابلو در اختیار بازدیدکنندگان آباده نما قرار دهیم.

آنچه از تحقیقات چند روزه ما در مورد قدمت این تابلو بدست آمد عمر حدود 40 ساله این تابلو است. در پرس و جوهای اولیه خود در مورد شخصی که این تابلو را بر سر در مغازه خود نصب کرده بوده است متوجه شدیم که این تابلوی تبلیغاتی مربوط به فروشگاه لوازم الکتریکی است که صاحب آن فروشگاه شخصی بوده به نام حاج احمد رضانیا.

زمانی که پیگیر سرنوشت احمد رضانیا شدیم، تعداد زیادی از کسبه های قدیمی همسایه اعلام کردند که احمد رضانیا از اهالی آباده نبوده است و در پی درگذشت وی چند سال پس از انقلاب، فرزند و خانواده اش آباده را ترک کرده اند و هیچ کسی از خانواده ایشان در آباده ساکن نیست.

ولی در ادامه تحقیقات محلی خودمان به شخصی برخوردیم به نام ابراهیم رستگاری که هنوز هم درهمان حوالی مشغول کسب در آمد است. در گفتگو با رستگاری به نکات جالب و جدید تری رسیدیم.

او گفت من و احمد رضانیا با هم دوستان قدیمی و صمیمی بودیم و اتفاقا در سال 1342 با هم به سفر معنوی حج مشرف شدیم و افزود اتفاقا ایشان از اهالی آباده بودند و علی رغم مهاجرت فرزند و خانواده اش به اصفهان یکی از برادران آن مرحوم در قید حیات است و هرزگاهی به من نیز سری میزند.

او در ادامه سخنانش گفت خانم احمد رضانیا اهل اصفهان بود و بعد از مرگ مرحوم رضانیا، تنها پسر او یک ماه پس از مرگ پدرش با فروش سرقفلی مغازه پدرعازم اصفهان شد.

در مورد وسیله هایی که رضانیا در این مغازه به فروش میرساند نیز گفت وسیله هایی مانند تلویزیون و چراغ و آبمیوه گیری،یخچال ، باطری و گاهی هم قند که از یزد خریداری میکرد در این مغازه به فروش میرسید. رستگاری همچنین گفت مرحوم رضانیا یک آبمیوه گیری و تلویزیون درهمان سالهای قبل از انقلاب به قیمت 250 تومان به من داد و یک رادیو که هنوز هم من آن را نگه داشته ام.

در ادامه تحقیقاتمان موفق به پیدا کردن برادر مرحوم رضانیا نیز شدیم، در گفتگو با حاج اکبر رضانیا برادر مرحوم احمد رضانیا اطلاعات دقیقتری به دست آمد، او به ما گفت برادرم در ابتدا شاگرد تجارتخانه ای در تهران بود، بعد از مدتی به آباده آمد و یک مغازه فروشگاه لوازم الکتریکی راه اندازی کرد.

او ادامه داد احمد حدود 45 سال در این مکان مغازه داشت و در سال 1374 پس از فوت او مغازه تعطیل شد. احمد رضانیا که حدود هفتاد سال عمر کرد، از 25 سالگی مشغول به کار بوده است.

بر طبق اطلاعات کسب شده این تابلو که در اوایل دهه پنجاه توسط مرحوم احمد رضانیا نصب گردیده، حدود 7 سال قبل از انقلاب و 34 سال پس از انقلاب با عمری حدود 40 سال هنوز هم سرپاست.

اگرچه 17 سال از فوت احمد رضانیا میگذرد ولی تابلویی که 40 سال پیش در سر در مغازه خود نصب کرده است هنوز هم همه روزه شاهد عبور و مرور شهروندان آباده ای از خیابان اصلی این شهر میباشد، نکته جالب که در این مطلب جا دارد به آن اشاره کرد نیز این است که آیا کاسبان مسولیت سنگین خدمت به مردم به گونه ای عمل میکنند که پس از چند دهه افرادی با دیدن نشانه های کارهای خوب آنها برایشان طلب مغفرت و آمرزش کنند؟

جالب است بدانید تبلیغ این برند وارداتی تلویزیون به نام شاوب لورنس که در دهه پنجاه رواج بسیار در بازار ایران پیدا کرده بود، در قالب تلویزیون سیاه و سفید 14.21 اینچ مبلی مد مهم اجتماعی آن دهه بود.



از نکات جالب این تلویزیون های اولیه قابلیت پخش شبکه های بین المللی بود که در تبلیغات آن زمان نیز به چشم میخورد.

منبع: آباده نما