فرهنگ وهنر شهر فرهنگی وهنری جزیره نیم نگاه.28

قالی بافی،سنت دیرینه مردم شهرستان آباده

پایگاه خبری،تحلیلی نوآک - درشهر آباده و توابع آن مانند صُغاد، بهمن و غیره قالی بافی رواج فراوانی دارد برابر آماری که در دست داریم تا چندسال پیش حدود پانزده هزار بافنده برروی دارهای قالی به بافت فرش اشتغال داشته اند.فرش های آنها با الهام از نقشه های ایلات قشقائی، افشاری، لرهای بوانات و حتی ایلات کرد بافته می شود.
با مختصر ردگیری، نشانه هائی از طرح های قفقاز را نیز در بین دست بافت های آنان می یابیم. با همه این ها عمل طراح و بافنده آباده ای تنها به تقلید این نقشه ها محدود نشده است بلکه آن ها با ذوق و سلیقه خاصی آدینه های ایلیاتی را با نقش مایه های شهرپسند در هم آمیخته و طرح های ابتکاری جدیدی را آفریده اند.
فرش های آباده اکثر درسبک شاخه شکسته با طرح های ایلیاتی، گلدانی، ظل السلطانی، محرمات یا قلمدانی و بته ای کردستانی(بته هشت پر) بافته می شوند. درطرح ایلیاتی هیبت لو که قشقائی ها نیز با تغییراتی آن را مکرر بر روی فرش های خود می آورند ترنج کوچکی به شکل لوزی درمرکز متن قرمز رنگ بزرگی که آن هم به شکل لوزی طراحی شده است دیده می شد.
بافنده آباده ای درهمه قواره ها می بافد از قالیچه های کوچکی که به پشتی، پاتختی و یا پادری معروف می باشند تا ذرع و نیم و سجاده های پهن و فرش های شش متری و گاه بزرگ تر و فرش های مربع چهار متری و کناره های کوتاه و بلند.فرش های دو پوده آباده بسار متراکم و بادوام اند. تار و پود آن ها ازجنس پنبه و گره های به کار رفته در آن ها از نوع فارسی و به ندرت از نوع ترکی می باشد.رنگ های آن ها بیشتر مبنای گیاهی داشته و در مایه های قرمز، بژ، آبی نیلی، زرد و سایر رنگ های کلاسیک می باشند. رنگ قرمز روناسی که رنگرزان محلی عمل می اورند به گونه ای درخشان و مشخص است که مشابه آن درسایر نقاط بافندگی کمتر به چشم می خورد و این خود علاوه بر مشخصات بافت منسجم و بادوام فرش های آن ممیزه دیگری است که با شناخت آن فرش های آباده را به سهولت می توان تمیز داد.